Wspólnoty

FRAGMENTY STATUTU STOWARZYSZENIA „Żywy Różaniec”

Modlitwa różańcowa, powszechnie znana i wielokrotnie polecana przez papieży, zyskała popularność dzięki wspólnotowej formie modlitwy, zainicjowanej przez Paulinę Jaricot w Lyonie w 1826 r. Założone przez nią Stowarzyszenie Żywego Różańca zatwierdził papież Grzegorz XVI konstytucją Benedicentes Domino w 1832 r. W Polsce praktyka Żywego Różańca stała się znana już pod koniec XIX wieku.

Stowarzyszenie to nosi nazwę „Różańca”, gdyż jego członkowie, podzieleni na grupy po dwadzieścia osób, odmawiają go codziennie, każdy jeden dziesiątek, a także dlatego, że każda grupa składa się z tylu osób, ile jest tajemnic w różańcu.

Stowarzyszenie nazywa się „Żywym”, gdyż liczba osób, które się nań składają, niejako wprawia je w działanie poprzez ciągłe recytowanie modlitw, które czerpią swą skuteczność z rozważania tajemnic Jezusa i Maryi, czy to w celu nawrócenia grzeszników, czy doskonalenia sprawiedliwych. Zwie się je „Żywym”, gdyż ci, którzy go tworzą, są zastępowani przez kolejnych, gdy ci umierają, bądź gdy zeń odchodzą.


ISTOTA I DUCHOWOŚĆ

1. Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, z których każda zobowiązuje się do codziennego rozważania jednej tajemnicy różańcowej. Liczba osób we wspólnocie podstawowej odpowiada liczbie tajemnic różańca świętego.

2. Zgodnie z pragnieniem założycielki Żywego Różańca, Pauliny Jaricot, która chciała „uczynić różaniec modlitwą wszystkich” i „poprzez różaniec odnowić wiarę”, Żywy Różaniec podkreśla wspólnotowy charakter rozważania tajemnic różańcowych. Choć każdy z członków Żywego Różańca modli się tajemnicą, która jemu przypadła, w miejscu i czasie przez siebie wybranym, to jednak istotną dla Żywego Różańca jest więź modlitewna, rozumiana jako świadomość wspólnej modlitwy w podjętych intencjach.

3. Dla podkreślenia wspólnoty modlitwy członkowie Żywego Różańca, tam gdzie jest to możliwe, przynajmniej raz w miesiącu zbierają się na wspólną modlitwę.

4. Zaleca się tworzenie ścisłych więzów między członkami Żywego Różańca, tak aby uwypuklić wspólnotowy charakter Kościoła.

5. W łączności z całym Kościołem Żywy Różaniec podejmuje jako główną intencję swoich modlitw intencje polecane przez Ojca Świętego w Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy i inne intencje podawane przez papieża oraz intencje polecane przez biskupa miejsca.

6. Mając na uwadze to, co zostało powiedziane w ust. 1-3, zgodnie z zamysłem założycielki Pauliny Jaricot program duchowy Żywego Różańca obejmuje:

  1. wypraszanie miłosierdzia Bożego przez wstawiennictwo Maryi, Matki Bożej;
  2. troskę o wzrost wiary w duszach ludzkich;
  3. krzewienie modlitwy różańcowej;
  4. wspieranie misyjnej działalności Kościoła;
  5. troskę o wierność nauczaniu Kościoła – za wzorem św. Dominika.

Zadania i obowiązki członków Żywego Różańca:

  1. codzienne rozważanie jednej wyznaczonej tajemnicy różańca świętego; opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego;
  2. udział w miesięcznym spotkaniu formacyjnym połączonym ze zmianą tajemnic lub zmiana samodzielna według wskazań zelatora/zelatorki;
  3. uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła;
  4. rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej;
  5. odważne stawanie w obronie wiary;
  6. udział w pogrzebie członka Żywego Różańca należącego do tej samej róży/ koła;
  7. kapłani należący do Stowarzyszenia ofiarowują raz w roku Ofiarę Mszy świętej w intencji Żywego Różańca;
  8. osoby zakonne ofiarowują w tej samej intencji jedną Komunię świętą w roku.

2. Zadania i obowiązki zelatora/zelatorki:

  1. dba o swoje życie duchowe i formację osobistą;
  2. troszczy się o prawdziwego ducha modlitwy we wspólnocie;
  3. czuwa nad pełnym składem osobowym róży/koła oraz koordynuje comiesięczną wymianę tajemnic;
  4. zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród chorych i ubogich;
  5. utrzymuje stałą łączność między kapłanem odpowiedzialnym za Żywy Różaniec a różą/kołem i między różami/kołami;
  6. odwiedza chorych członków róży/koła;
  7. zbiera składki na Mszę świętą, dzieła charytatywne, misje i inne cele.

3. Zadania i obowiązki moderatora parafialnego:

  1. przyjmuje członków do Żywego Różańca i prowadzi Parafialną Księgę Żywego Różańca;
  2. dba o formację zelatorów i członków Żywego Różańca;
  3. prowadzi miesięczne nabożeństwa i podaje intencje na dany miesiąc;
  4. współpracuje z moderatorem diecezjalnym;
  5. tam, gdzie istnieje Parafialna Rada Żywego Różańca, koordynuje jej pracę, dbając o współpracę wszystkich zelatorów;
  6. koordynuje funkcjonowanie róż internetowych, które istnieją w parafii.

PRZYWILEJE CZŁONKÓW ŻYWEGO RÓŻAŃCA

1. Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską (Dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia 25.10.1967), może zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w dniu:

  1. przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca;
  2. uroczystości Narodzenia Pańskiego;
  3. uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego;
  4. uroczystości Zwiastowania Pańskiego;
  5. uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny;
  6. wspomnienia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej;
  7. uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny;
  8. święta Ofiarowania Pańskiego.

2. Uczestniczy w dobrach duchowych Zakonu Kaznodziejskiego.

3. Uczestniczy w obietnicach Najświętszej Maryi Panny dotyczących tych, którzy odmawiają różaniec.

4. Wszyscy członkowie Żywego Różańca są otoczeni modlitwą pozostałych członków Żywego Różańca, tak za życia, jak i po śmierci.